Kaz Hawkins (N-Irl) tiltle: Memories Of music: Blues - Rhythm 'n Blues - Soul release date: 2020 label: Independent info artist: Kaz Hawkins © Rootsville 2020

Het verhaal van Kaz vraagt velen zich af hoe ze het trauma in haar leven ooit heeft overleefd, maar ze zegt het zelf het beste: 'Muziek is precies datgene dat me heeft gered als ik zing dat ik op de veiligste plek op aarde ben. Het vervangt alle wreedheid, schaamte en pijn in mijn leven, dus alles wat ik nu wil doen is zingen voor degenen die nog steeds vechten'.

Kaz Hawkins is een blues en soul singer-songwriter en activist voor geestelijke gezondheid geboren in Belfast, Noord-Ierland en nu woonachtig in Frankrijk. Hawkins is geboren en opgegroeid in Belfast. Ze zong graag in de kerk en werd beïnvloed door het zingen van haar grootmoeder thuis. In haar jeugd deed ze auditie voor de televisieshow Opportunity Knocks, waar de muzikaal leider haar grootmoeder vertelde haar naar Etta James te laten luisteren. Ze werd misbruikt door een familielid van 4 tot 12 jaar, dat ze voor de rest van haar familie geheim hield totdat ze de omvang ervan onthulde na een poging tot zelfmoord decennia later.Om de nood het hoofd te bieden, schaadde ze zichzelf. Na haar herstel bedekte ze de snijwonden met tatoeages. Ze probeerde in een bad vol bleek te zitten om zichzelf te 'reinigen'. Ze verhuisde naar Spanje en begon met dj'en en zingen in clubs, maar raakte verslaafd aan cocaïne en leed aan huiselijk geweld door een gewelddadige relatie. Hierna herwon ze de voogdij over haar kinderen en begon ze de liedjes te vormen uit de gedichten die ze in haar dagboeken had geschreven. Ze pakte in 2011 een akoestische gitaar op en gebruikt deze nu in haar shows om het bewustzijn van de geestelijke gezondheid te bevorderen.

In 2017 leerden we Kaz kennen mede door het winnen van de "European Blues Challenge" in het Deense Horsens wat haar in 2018  de "Northern Ireland Blues Act of the Year" opleverde. Zo mysterieus als ze hier op het voorplan kwam zo mysterieus verdween ze ook en bleven we zo in 2017 op onze honger zitten. Links en rechts dook ze plots ook terug op en deelde zo ook even het podium met Stef Paglia op "Swing Wespelaar".

Nog voor de Corona ellende begon was ze reeds terug de studio ingetrokken voor het opnemen van een tribute aan één van haar helden, Diva Etta James. Op het album vinden we 10 nummers terug die het beeld van Etta terug levendig komen te maken. Deze "Memories Of" werd gelukkig niet het klakkeloos naspelen van de million selling hits van Etta James maar resulteert zich in een vrolijke benadering van nummers als "Something's Got A Hold On Me", het met Stax Soul gevulde "Security" en de floorfiller "Tell Mama". Ergens hoopte ik dat er wel zou worden afgebleven van die ene "I'd Rather Go Blind" maar plots duikt deze onaantastbare song op als "Blind Girl ".

Het is haar vergeven omdat we met deze "Memories Of" toch weer kunnen wegmijmeren in de geest van deze grote dame. Knap is ook wel "St Louis Blues" en na het bedrijven van de liefde eindigt deze herinnering met "At Last".

 

tracks:

01. Something's Got A Hold On Me
02. Miss Pitiful
03. Losers Weepers
04. Security
05. Spoonful
06. Tell Mama
07. Blind Girl
08. St Louis Blues
09. I Just Wanna Make Love To You
10. At Last